O Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θα προτείνει τον Αλέξη Τσίπρα για πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Τελικά το σχέδιο αρχηγίας στον ΣΥΡΙΖΑ που δημιούργησαν από κοινού Τσίπρας-Κασσελάκης θα εκπλήξει αρκετό κόσμο στο κόμμα. Δεν είναι μόνο το σαμποτάζ που επιχείρησαν διάφορα παράκεντρα-τρολ πιστά στον Αλέξη Τσίπρα να κάνουν στην Έφη Αχτσιόγλου λίγο πριν τις εκλογές. Το οποίο να πούμε, έως τώρα έχει πιάσει τόπο αφού έχει φέρει αρκετά στελέχη εναντίον της. Ακόμα και πρόσωπα που την έβλεπαν θετικά ή την είχαν στηρίξει. Όπως για παράδειγμα, η Έλενα Ακρίτα αλλά και οι αποστάσεις που παίρνουν στελέχη όπως η Όλγα Γεροβασίλη. Πρόταση για Τσίπρα στην Κ.Ο Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θα προτείνει τον Αλέξη Τσίπρα για πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αυτή η κίνηση-ματ θα γίνει γιατί με αυτό τον τρόπο κανένας δεν θα μπορεί να διαφωνήσει με την επιλογή αυτή. Επίσης, με την προεδρία της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ στον Αλέξη Τσίπρα, θα είναι πολύ δύσκολο να διασπαστεί και να φύγει μία άλλη ομάδα (του αριστερού ρεύματος ή στελεχών γύρω από την Αχτσιόγλου) για να σχηματίσει ανεξάρτητη Κ.Ο. Ουσιαστικά εάν χρησιμοποιηθεί ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι για να συγκρατηθούν οι διαλυτικές τάσεις μέσα στο κόμμα. Με Τσίπρα αποκλείεται η διάσπαση Είναι, όμως, και μία προσπάθεια του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα για να επανέλθει σε μία αρκετά καλή θεσμική θέση που δίνει κύρος, αναγνώριση της προσφοράς του στο κόμμα και φυσικά διασφαλίζει ότι Τσίπρας- Κασσελάκης θα συνδιοικούν το κόμμα χωρίς παραφωνίες πάνω σε μία κοινή γραμμή. Σε μία τέτοια περίπτωση, είναι πολύ δύσκολο η ομάδα Αχτσιόγλου να βγει απέναντι και να αποχωρήσει. «Θα είναι σαν να δικαιολογεί αυτούς που την κατηγορούν ότι αυτή και πολιτικοί φίλοι της εξώθησαν σε παραίτηση ή αποστρατεία τον Αλέξη Τσίπρα» θα πει ένας παλιός του χώρου. Δεν αποκλείονται διαγραφές σε σκληρούς διαφωνούντες Όμως, ακόμα και αν αποφασίσει ο Αλέξης Τσίπρας να μείνει στο παρασκήνιο και όχι στο προσκήνιο, οι δύο άνδρες θα συζητούν για τα πάντα πριν αποφασιστεί κάτι. Όπως για παράδειγμα, σύμφωνα με πληροφορίες του ΒΝ, να γίνουν κάποιες διαγραφές σε πρόσωπα που έχουν προκαλέσει με την συμπεριφορά τους και έχουν αναφερθεί προσωπικά στον Α.Τσίπρα όπως ο Πάνος Σκουρλέτης και ο Νίκος Φίλης που δεν είναι καν βουλευτές. Πάντως, μην αποκλείεται να βρεθεί εν τέλει λύση για το ζήτημα της βουλευτικής θέσης του Στέφανου Κασσελάκη. Θα υπάρξουν ανταλλάγματα σε αυτούς που δεν πάρουν τη θέση, θα βρεθούν σε κομματικές θέσεις με μεγάλο μισθό οπότε αυτό είναι μία καλή λύση. Στήριξη από εκδοτικά κέντρα που στήριξαν και Τσίπρα Η αλήθεια, σύμφωνα με καλές πηγές του ρεπορτάζ, είναι ότι τα επιχειρηματικά-εκδοτικά κέντρα που στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές στήριξαν και τον Στέφανο Κασσελάκη. Και μάλιστα, θεωρούν ότι με τον Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε ενδιαφέρον καθώς η κοινωνία ούσα δυσαρεστημένη από την δεύτερη διακυβέρνηση Μητσοτάκη θέλουν να έχουν εναλλακτική για να πιέζουν και να διεκδικούν. Το μεγάλο θέμα, βέβαια, είναι για τον Κασσελάκη ότι θα πρέπει να απογαλακτιστεί από τον Παύλο Πολάκη καθώς θα πρέπει να εκφράσει μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. bankingnews.gr

Tα λεωφορεία θα κινούνται από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ Σε απεργιακό κλοιό από το πρωί η Αθήνα, με δύο συγκεντρώσεις στο κέντρο της πόλης από εργαζόμενους που συμμετέχουν στην 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ, του ΕΚΑ και των άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, αντιδρώντας στο εργασιακό νομοσχέδιο που εισάγεται στην Ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση. Ασφυκτική θα είναι η κατάσταση στο κέντρο από το πρωί, καθώς τις πρώτες πρωινές ώρες δεν θα υπάρχουν συγκοινωνίες, ενώ οι δύο προγραμματισμένες συγκεντρώσεις στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στις 10:30 πμ, ενώ την ΑΔΕΔΥ και στην Πλατεία Συντάγματος από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και το ΠΑΜΕ στις11 π.μ, αναμένεται να δημιουργήσουν κυκλοφοριακό έμφραγμα. Ειδικότερα, στάσεις εργασίας θα πραγματοποιήσουν οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΑ. Ως εκ τούτου τα λεωφορεία θα κινούνται από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ. Οι στάσεις εργασίας είναι προγραμματισμένες από την έναρξη της βάρδιας στις 5 π.μ. έως τις 9 π.μ. και από τις 9 το βράδυ έως τη λήξη της βάρδιας στις 12 τα μεσάνυχτα. Παράνομη και καταχρηστική κρίθηκε η απεργία που είχαν προκηρύξει οι εργαζόμενοι του Μετρό και του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου αλλά και οι στάσεις εργασίας των εργαζομένων σε λεωφορεία και τρόλεϊ. Έτσι, η γραμμή 2 και 3 του μετρό και το Τραμ θα λειτουργήσουν από την έναρξη της βάρδιας έως τη μιάμιση το μεσημέρι. Παράνομη και καταχρηστική και η απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. Αλλαγές αναμένεται να υπάρξουν στη ναυσιπλοΐα από τη συμμετοχή της ΠΕΝΕΝ (ναύτες) στην απεργιακή κινητοποίηση. Η απεργία αναμένεται να δημιουργήσει δυσλειτουργίες σε ορισμένους τομείς του Δημοσίου, λόγω της συμμετοχής της ΑΔΕΔΥ, καθώς συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί της ΟΛΜΕ, η ΟΙΕΛΕ και πολλές ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, καθώς και η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών – Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) και η ΠΟΕΔΗΝ (Δημόσια Νοσοκομεία). Δηλαδή τα νοσοκομεία θα λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας. Η ΠΟΕΔΗΝ υποστηρίζει ότι το νομοσχέδιο θεσπίζει διατάξεις που καταργούν το 8ωρο, την πενθήμερη εργασία και ποινικοποιούν την συνδικαλιστική δράση. Τι λένε τα συνδικάτα Τα συνδικάτα ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου, καθώς θεωρούν ότι σημείο αιχμής είναι η 6ημερη εργασία για τις επιχειρήσεις που λειτουργούν με πενθήμερη εργασία, με προσαύξηση κατά 40% του ημερομισθίου. Επίσης θεωρούν οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν 13ωρα μέχρι 18 ώρες την ημέρα σε 2ο εργοδότη. Ο υπουργός Εργασίας, προκειμένου να καθησυχάσει τους εργαζόμενους, διευκρίνισε στη Βουλή ότι στις επιχειρήσεις με εξαήμερη εργασία δεν επηρεάζονται, όπως επίσης δεν συγκαταλέγεται και οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο. Παρά μόνο βιομηχανίες με πενθήμερο, που μπορεί να γίνει 6ημερο με την 6η μέρα να αμείβεται με επιπλέον 40% του ημερομισθίου. Ο υπουργός Εργασίας ξεκαθάρισε ότι το Δημόσιο δεν επηρεάζεται επ’ ουδενί από τις ρυθμίσεις, οι οποίες αφορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα της οικονομία, ενώ προανήγγειλε βελτιώσεις σε ορισμένες ρυθμίσεις στη βάση των προτάσεων των κοινωνικών εταίρων, με τροπολογία που θα κατατεθεί στη Βουλή. Στην απεργία συμμετέχουν επίσης με αποφάσεις τους τα Εργατικά Κέντρα: Πάτρας, Λαυρίου – Ανατ. Αττικής, Λάρισας, Ιωαννίνων, Εύβοιας, Αρτας, ΒΣ Δωδεκανήσου, Θεσπρωτίας, Κεφαλονιάς – Ιθάκης, Λευκάδας, Ημαθίας «Γιώργος Βουτυράς», Σάμου, Λέσβου, Ζακύνθου, Λαμίας, Αμαλιάδας, Κέρκυρας, Φωκίδας. Στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν και οι Ομοσπονδίες Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών, Λογιστών, Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος, Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Οικοδόμων, Φαρμάκου.

Η κρισιμότητα, και η επικινδυνότητα, των όσων αναφέρθηκαν για τα Ελληνοτουρκικά στη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στο CNN και τον δημοσιογράφο Richard Quest, την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου, αφήνουν δυστυχώς μηδαμινά περιθώρια ψευδαισθήσεων ως προς την τροπή που έχουν λάβει οι συζητήσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την Τουρκία. Κι αυτό διότι, όπως επισημαίνουμε ακολούθως, με τη συνέντευξη αυτή εδραιώνεται για πρώτη φορά δημοσίως, διεθνώς, και εκ στόματος του ιδίου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, η φοβερή παραδοχή του γεγονότος ότι η Ελλάδα δεν συζητά με την Τουρκία μια διαφορά εύρους κυριαρχικών δικαιωμάτων, δηλαδή τον προσδιορισμό Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, στην οποία επιχείρησε ο Πρωθυπουργός ανεπιτυχώς να φέρει το κέντρο βάρους, αλλά εδαφική κυριαρχία, το εύρος δηλαδή των εθνικών μας χωρικών υδάτων, και ποιος ξέρει και τί άλλο. Ιδού πώς έχει το πράγμα. Στην οκτάλεπτη σχεδόν συνομιλία του Πρωθυπουργού με τον Quest, ακούστηκαν πολλά μαργαριτάρια, παλαιά αλλά και νέα. Στα πρώτα ανήκουν οι σε πληθυντικό αριθμό αναφερθείσες «μακροχρόνιες διαφορές», «θαλάσσιες ζώνες» αλλά και ταυτόχρονα «μια διαφορά», ενώ στα δεύτερα και για πρώτη φορά -άκουσον άκουσον!- οι «εδαφικές δυσκολίες» και «εδαφικές διεκδικήσεις». Ο προσεκτικός ακροατής της συνέντευξης θα ακούσει τον Πρωθυπουργό να λέει κάποια στιγμή στον δημοσιογράφο: «Όπως γνωρίζεις, έχουμε μακροχρόνιες διαφορές (long-standing differences) με την Τουρκία, αλλά θα προσπαθήσουμε να επιλύσουμε αυτές τις διαφορές κάνοντας χρήση του μοναδικού βιβλίου κανόνων (playbook) που έχουμε στη διάθεσή μας, δηλαδή το Διεθνές Δίκαιο και συγκεκριμένα το Δίκαιο της Θάλασσας». Αμέσως μόλις ο Πρωθυπουργός στρέφει το κέντρο βάρους στη θετική ατζέντα στα Ελληνοτουρκικά και τα γνωστά «εύκολα» θέματά της, (συνεργασία με την Τουρκία σε ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος, λαθρομετανάστευση, προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, κοινές προκλήσεις υπερθέρμανσης του πλανήτη, κλπ), ο δημοσιογράφος τον παγιδεύει με μια πρωτόγνωρη διατύπωση: «Αλλά έχω την αίσθηση ότι είστε μια χαρά μεταξύ σας στον βαθμό που δεν αγγίζετε τα δύσκολα ζητήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, και υπάρχει μια ευρεία σειρά ζητημάτων που μπορείτε να συνεργαστείτε, μετανάστευση, κλιματική αλλαγή, κλπ. Ωστόσο, οι εδαφικές δυσκολίες είναι πάντοτε στη βάση της σχέσης σας (but underlying the relationship are always the territorial difficulties)». Εκ πρώτης, φαίνεται ο Πρωθυπουργός να μην αντιλαμβάνεται αμέσως τί του έχει ξεστομίσει ο Quest και δεν το επανορθώνει! Αντίθετα, του απαντά με παραδοχή της θέσης του δημοσιογράφου, προσθέτοντας απλώς αδύναμα τη γνωστή -εσφαλμένη ασφαλώς, όπως έχουμε πολλάκις επισημάνει- αναφορά σε θαλάσσιες ζώνες εν γένει, τις οποίες μάλιστα τις εντάσσει σε μια διαφορά (sic): «Ναι, αυτές (σημ. οι εδαφικές δυσκολίες!) είναι μακροχρόνιες δυσκολίες και αναγνωρίζουμε ότι έχουμε μια μείζονα εκκρεμή διαφορά με την Τουρκία, δηλαδή τον προσδιορισμό των θαλασσίων ζωνών μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι ζήτημα που επιλύεται εύκολα, διαφορετικά θα είχε επιλυθεί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει, Richard, ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε σε άλλα θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Ούτε σημαίνει ότι θα πρέπει να φθάσουμε σε επίπεδα επιθετικής συμπεριφοράς από πλευράς Τουρκίας που θα φέρει ουσιαστικά τις δύο χώρες μας στο χείλος στρατιωτικής σύγκρουσης». Και έχοντας πει αυτό ο Πρωθυπουργός, προσθέτει την εξής επίμαχη φράση: «Επομένως, ακόμη κι αν μπορούμε να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε στα βασικά ζητήματα αναφορικά με τις εδαφικές διεκδικήσεις μας (territorial claims), μπορούμε ωστόσο να έχουμε ανοιχτή την πόρτα συνεργασίας σε διάφορα άλλα θέματα, και αυτό είναι που θα επιδιώξω να πετύχω κατά τη συνάντησή μου με τον Πρόεδρο Ερντογάν». Είναι απορίας άξια η προχειρότητα και η επιπολαιότητα με την οποία το Διπλωματικό Γραφείο του Πρωθυπουργού προετοίμασε τον κ. Μητσοτάκη γι᾽ αυτή τη συνέντευξη. Διότι ούτε του έχουν εξηγήσει ακόμη τη διαφορά του ενός (μια διαφορά) από τα πολλά (θαλάσσιες ζώνες), αλλά ούτε και του έχουν καταστήσει ακόμη σαφές ότι δεν πρέπει να μιλά για θαλάσσιες ζώνες, καθώς έτσι συμπεριλαμβάνονται και τα εθνικά χωρικά ύδατα. Βεβαίως, αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Quest, διότι χάρη στην παγίδα (;) την οποία ετοίμασε, κατέστη δυνατόν να ενημερωθεί για πρώτη φορά -το τονίζω- ο ελληνικός λαός, ότι αυτό που η ελληνική κυβέρνηση συζητά με την Τουρκία δεν είναι απλώς ένα συγκεκριμένο κυριαρχικό δικαίωμα, αλλά η ίδια η εδαφική κυριαρχία της Ελλάδος και τα ίδια τα όρια της εθνικής επικράτειάς της…

Ετούτο το άρθρο αποδείχτηκε δύσκολο έργο στην προσπάθεια να συνδεθεί το γενικό με το ειδικό, τόσο λόγω του ορυμαγδού των γεγονότων και των συνεχόμενων καταστροφών που πλήττουνε αυτή τη χώρα, όσο και λόγω του αδιαφανούς χαρακτήρα των διεθνών εξελίξεων όπου εμπλέκεται πλέον αξεδιάλυτα και ο ρόλος ασύλληπτα περίπλοκων τεχνολογιών που δύσκολα αν όχι και ελάχιστα πλέον, κατανοούνται η ελέγχονται στο σύνολο τους, ακόμη και από τους κατασκευαστές τους. Η ταυτόχρονη και ολοένα επιταχυνόμενη εφαρμογή τους σε συνδυασμό με μια γεωπολιτική και γεωστρατηγική κατάσταση σε αναβρασμό χειρότερο από την ισορροπία τρόμου του ’Ψυχρού Πολέμου’ δημιουργεί πλέον ένα εξαιρετικά εύφλεκτο μείγμα που είναι αμφίβολο αν πράγματι ελέγχεται από οποιονδήποτε πραγματικά, σε σημείο που να αμφιβάλλει κανείς για το τι πραγματικά συμβαίνεικαι μάλιστα τόσο, ώστε θα ευχότανε κανείς να υπήρχε μια αληθινή παγκόσμια συνωμοσία, μια τρομερή, ασύλληπτης σοφίας διεθνιστική εγκληματική οργάνωση ικανή για όλα και για τα πάντα. Οι περισσότεροι θα προτιμούσαν έναν κακό Δημιουργό στον ουρανό από την εκκωφαντική σιωπή του άπόλυτου χαους! Γιατί λέτε; Μα για τον απλό λόγο που κρύβει το αληθινό, βαθύτερο άγχος του νέου αιώνα, κάτι εντελώς διαφορετικό ́και εφιαλτικότερο από το “fin de siecle” του αμέσως προηγούμενου. Ο πραγματικός φόβος πίσω από τη σημερινή σύγχιση είναι ότι μάλλον κανείς πουθενά δε διαθέτει πλέον την απαιτούμενη σοφία και τη δύναμη της θέλησης για να οδηγήσει αυτό το ‘μεθυσμένο καράβι‘ που καβάλησε η ανθρωπότητα και ότι αντίθετα, όλοι κλειδωθήκαμε σε ένα τρένο που τρέχει όλο και γρηγορότερα, προς ένα ’Πέρασμα της Κασσάνδρας’ όπου μας περιμένει μόνον ένα δυστοπικά καταστρεπτικό μέλλον. Διότι τι θα σήμαινε αν μαθαίναμε ότι όλοι αυτοί οι υπεροργανισμοί τύπου ΔΝΤ, ΟΗΕ, ΠΟΥ, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και δε συμμαζεύεται, στην πραγματικότητα απλώς πειραματίζονται ‘στου κασσίδη το κεφάλι‘, παγιδευμένοι και οι ίδιοι στις νευρώσεις τους και τα ‘Εcho Chambers‘ τους, ακούγοντας μόνον τις αντανακλάσεις του εαυτού τους και έχοντας επομένως απωλέσει εκείνο το κρίσιμο ένστικτο της έστω τελευταίας στιγμής, που ακόμη κι ένας άνθρωπος του 19ου αιώνα από οποιαδήποτε τάξη, μπορεί ακόμη να κατείχε. Και μάλιστα, όσο πιο αυταρχικοί γίνονται τόσο περισσότερο αυτό τους χρησιμεύει για να αποκρύψει την δική τους πλέον ανεπάρκεια μέσα από μια πράξη μεταβίβασης, ώστε να φαίνεται τελικά ότι και για την τυχόν μεγαθυσία μας θα φταίμε πάλι εμείς οι ’υπήκοοι’. Κοντολογής, αυτοί οι ίδιοι οργανισμοί, τη στιγμή που ζητάνε όλο και περισσότερη εξουσία πάνω στους λαούς της οικουμένης, αποδεικνύονται βαθιά ανάπηροι, ακρωτηριασμένοι και ανίκανοι. Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι σχεδόν οι περισσότεροι πολιτικοί οργανισμοί και κινήματα εξακολουθούν να μεταφέρουν στο μέλλον ιδέες που γεννήθηκαν σχεδόν δυο αιώνες πριν, αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό την στειρότητα της σημερινής σκέψης και την αδυναμία εκπόνησης ενός νέου μεγαλόπνοου σχεδίου χειραφέτησης της ανθρωπότητας. Ακούμε διαρκώς τις ίδιες κοινοτοπίες, από την άκρα δεξιά ως την σοσιαλδημοκρατία και την άκρα αριστερά, και όλοι φαίνονται να ακολουθούν τη συνταγή του Αινστάιν για την ηλιθιότητα, την επανάληψη της ίδιας απάντησης που απέτυχε επανειλλημένα στο παρελθόν. Kανείς δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή διάθεση να διατρέξει εκ νέου όλη την ιστορία και να εξάγει συμπεράσματα που θα μπορούσαν να είναι στοιχειωδώς χρήσιμα απέναντι στις τεράστιες προκλήσεις μιας τυφλά οικοδομούμενης μεγα-μηχανής που κανείς δεν ξέρει σε τι περιπέτειες μπορεί να μας παρασύρει και κυρίως με ποιες παράπλευρες θυσίες. Από αυτή τη βαθύτερη αδυναμία, οι περισσότερες πολιτικές αντιπαραθέσεις γίνονται ολοένα και πιο θεατρικές και όσο περισσότερο πολωμένες εμφανίζονται, τόσο πιο κούφιες και άδειασμένες από νόημα γίνονται μην αφήνοντας πίσω τίποτε άλλο από αδιάφορους ψηφοφόρους που δεν νοιάζονται πλέον παρά για μια γυμνή επιβίωση, έχοντας αποδεχτεί τη συμμετοχή τους στο θέατρο σαν όρο αυτής της επιβίωσης. Άλλωστε, γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να παρακολουθήσει κανείς τις διαδρομές της αλήθειας σε έναν κόσμο γεμάτο από ψηφιακά αντίγραφα της δραστηριότητας μας, ο οποίος συνεχίζει να γεμίζει από καθρέπτες και αντανακλάσεις του εαυτού μας μέσω των κοινωνικών δικτύων συν πλέον τη συνδρομή της Τεχνητής Νοημοσυνης. Πλην όμως, όλοι αυτοί οι καθρέπτες είναι πλεόν παραμορφωτικοί και κανείς δε θα γνωρίζει σε λίγο που να βρει τον πραγματικό εαυτό του. MΕΡΟΣ – 1: Κοινωνικές «Βόμβες Νετρονίου» ‘Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει· λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει’ Διονύσιος Σολωμός, ‘Ελεύθεροι Πολιορκημένοι‘ Ο αναγνώστης θα αναρωτιέται, για τον λόγο που αναφέρθηκε στον υπότιτλο η βόμβα νετρονίου! Λοιπόν, αυτό το όπλο που επινοήθηκε αρxικά στο μέσο του ψυχρού πολέμου, είχε την υποτiθέμενα ’ευεργετική’ ιδιαιτερότητα να εκπέμπει κυρίως ακτινοβολία χωρίς το καταστρεπτικό κρουστικό κύμα ώστε ήταν κυρίως ένα όπλο ‘κατά προσωπικού‘, αφήνοντας άθικτες διάφορες υποδομές. Το πλεονέκτημα του ήτανε κυρίως ότι άφηνε κάτι να ’κληρονομηθεί’ από τον όποιο νικητή. Τη σημασία αυτής της μεταφοράς πολύ πέρα από τα συγκεκριμένα γεγονότα στον Ελληνικό χώρο αλλά και αλλού, θα προσπαθήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια. Yπάρχει πάντα ένας πολύ απλός τρόπος να εκμεταλλευτεί κανείς οποιαδήποτε φυσική συγκυρία για να την μετατρέψει σε καταστροφή. Πολύ απλά, είτε δεν κάνει τίποτε για να προστατέψεί όπως θα έπρεπε, είτε ακόμη χειρότερα, ενεργεί με τον πλέον λάθος τρόπο μεγιστοποιώντας τη ζημιά. Το τραγικό παράδειγμα του φράγματος της Φαρκαδόνας όπου κανείς δεν μπορεί να βγάλει άκρη ποιος έδωσε εντολή για την κατεδάφιση του είναι νομιζουμε ενδεικτικό ενώ είμαστε πλέον σίγουροι ότι δεν είναι καν η εξαίρεση. Πόσο μάλλον όταν έχει υπάρξει και προειδοποίηση από Ελβετούς και Γάλλους μετεωρολόγους σχετικά με την πιθανότητα θεομηνίας. Xώρια τα έργα που δεν έγιναν όπως η ίδια η Ε.Ε. ανακαλύπτει! Πολλοί πρόσεξαν ήδη την ομοιότητα ανάμεσα στις φετινές μεγα- πυρκαγιές και την ανάλογη καταστροφή που ενέσκηψε στο Μάουι της Χαβάης. Και εκεί έχουν καταγγελθεί μια σειρά από ολιγωρίες, όπως μη λειτουργία του συναγερμού, διακοπή της τροφοδοσίας νερού και άλλα. Αυτό όμως που εξόργισε πιο πολύ ήταν η άμεση αντίδραση διαφόρων ολιγαρχών των ΗΠΑ που μέσω αντιπροσώπων άρχισαν την αμέσως επόμενη ημέρα τα τηλεφωνήματα σε επιζήσαντες ιδιοκτήτες οικοπέδων με προσφορές για την αγορά τους. Ταυτόχρονα, κάποιοι ’καλοθελητές’ ειδικοί βιάζονται για να μας πείσουν για το ότι οι λεγόμενες ’έξυπνες πόλεις’, ’έξυπνα χωριά’ κλπ, θα είναι πολύ καλύτερα ασφαλισμένα από φυσικές καταστροφές. Το πως οι διάφορες ’εξυπνάδες’ του τύπου μπορεί να κρύβουν αυξανόμενο συγκεντρωτισμό προς όφελος μονοπωλιακών κεφαλαίων θα το δούμε προς το τέλος. Βέβαια, κάτι αντίστοιχο δεν χρειάζεται καν να γίνει στην περίπτωση του Θεσσαλικού κάμπου για […]

Σύμφωνα με τα λόγια του Simon Leys, παραφράζοντας τον μεγάλο μελετητή της Κίνας László Ladány, ακόμη και η πιο ψευδής προπαγάνδα πρέπει απαραίτητα να έχει μια κάποια σχέση με την αλήθεια. Στη Γουχάν στα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, ο Δρ Λι Γουενλιάνγκ προειδοποίησε τους φίλους του ότι μια νέα ασθένεια που έμοιαζε με τον SARS είχε αρχίσει να εξαπλώνεται γρήγορα. Το μήνυμα του Λι έγινε άθελά του viral στα κινεζικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προκαλώντας εκτεταμένο πανικό και οργή στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ). Στις 7 Ιανουαρίου, ο Σι Τζινπίνγκ ενημέρωσε τον στενό του κύκλο ότι η κατάσταση στη Γουχάν θα απαιτούσε την προσωπική τους επίβλεψη. Άρθρο του νομικού και συγγραφέα Michael P. Senger Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Σι ενέκρινε προσωπικά το lockdown της επαρχίας Hubei με βάση τη φιλοσοφία του για το fangkong, το ίδιο υβρίδιο πολιτικής της υγείας και ασφάλειας που ενέπνευσε την επανεκπαίδευση και την «καραντίνα» περισσότερων από 1 εκατομμύριο Ουιγούρων Μουσουλμάνων «μολυσμένων από τον εξτρεμισμό» στην Xinjiang. Ο εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στην Κίνα σημείωσε ότι «το εγχείρημα να σφραγιστεί μια πόλη 11 εκατομμυρίων κατοίκων είναι κάτι νέο για την επιστήμη… Το lockdown 11 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι πρωτοφανές στην ιστορία της δημόσιας υγείας, επομένως σίγουρα δεν αποτελεί μια σύσταση του ΠΟΥ».  Το ΚΚΚ περιόρισε 57 εκατομμύρια κατοίκους της επαρχίας Χουμπέι στα σπίτια τους (σ.σ. αξίζει να σημειωθεί ότι η Κίνα του ενός δισεκατομμυρίου κατοίκων δεν βίωσε lockdown σε ολόκληρη την επικράτειά της ούτε για μία ημέρα, σαν να εφάρμοσε ένα 2μηνο lockdown η Ελλάδα μόνο στον νομό Κοζάνης). Εκείνη την εποχή, οι παρατηρητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξέφρασαν ανησυχίες . Όπως είπε ένας ειδικός στους New York Times , «ο εγκλεισμός θα οδηγούσε σχεδόν σίγουρα σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα ήταν προφανώς κάτι αντισυνταγματικό στις Ηνωμένες Πολιτείες». Ανεξάρτητα από αυτό πάντως, στις 29 Ιανουαρίου, ο διευθυντής του ΠΟΥ, Tedros Adhanom, δήλωσε ότι είναι «πολύ εντυπωσιασμένος και ενθαρρυμένος από τη λεπτομερή γνώση του προέδρου [Xi Jinping] για το ξέσπασμα [της επιδημίας]» και την επόμενη μέρα επαίνεσε την Κίνα που «έθεσε ένα νέο πρότυπο για την αντιμετώπιση της επιδημίας.» Ωστόσο, μόλις έξι ημέρες μετά, το lockdown – «πρωτοφανές στην ιστορία της δημόσιας υγείας» – δεν είχε δώσει κανένα αποτέλεσμα, άρα ο Tedros επαίνεσε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς να έχει τίποτα υπέρ τους να επιδείξει. Η παγκόσμια υστερία για τον COVID-19 ξεκίνησε γύρω στις 23 Ιανουαρίου, όταν κάποια βίντεο που «διέρρευσαν» από τη Γουχάν άρχισαν να πλημμυρίζουν τους διεθνείς ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook , το Twitter και το YouTube – όλα είναι αποκλεισμένα εντός της Κίνας – δείχνοντας υποτίθεται τη φρίκη της επιδημίας της Γουχάν και τη σοβαρότητα του lockdown της. Κάποια viral βίντεο υποτίθεται ότι δείχνουν τους κατοίκους να καταρρέουν ξαφνικά στους δρόμους, σε σκηνές που θυμίζουν την ταινία Zombieland και την σειρά The Walking Dead . Ένα βίντεο φέρεται να δείχνει μια ομάδα SWAT να συλλαμβάνει έναν άνδρα με μία απόχη για πεταλούδες επειδή έβγαλε τη μάσκα του. Αλλά εκ των υστέρων, αυτό το θέατρο είναι κάπως κωμικό, καθώς στο περιβόητο βίντεο, ο άνδρας που «καταρρέει ξαφνικά» απλώνει τα χέρια του για να προστατευτεί.  Οι επίσημοι κινεζικοί λογαριασμοί κοινοποίησαν ευρέως την φωτογραφία μιας πτέρυγας νοσοκομείου που υποτίθεται ότι κατασκευάστηκε σε μια μέρα, αλλά στην πραγματικότητα έδειχνε ένα διαμέρισμα 600 μίλια μακριά. Οι εικόνες του Li Wenliang με έναν αναπνευστήρα, κρατώντας μερικές φορές την ταυτότητά του, κυκλοφόρησαν και προβλήθηκαν ευρέως από κορυφαία ειδησεογραφικά μέσα σε όλο τον κόσμο. Σε ένα viral tweet στις 25 Ιανουαρίου, ένας επιδημιολόγος με ελάχιστο υπόβαθρο στις λοιμώδεις νόσους έγραψε : «ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ο νέος κορωνοϊός είναι στο 3,8!!! Πόσο κακή είναι αυτή η αναπαραγωγική τιμή R0; Είναι πανδημία σε επίπεδο θερμοπυρηνικής έκρηξης». Αυτό ήταν το πρώτο από μια σειρά πολλών, αμφιβόλου γνησιότητας, ευρέως κοινοποιημένων tweets από τον μέχρι πρότινος άγνωστο Eric Feigl-Ding, που εξώθησαν έναν εξέχοντα συνάδελφο του Χάρβαρντ να τον καταγγείλει ως «τσαρλατάνο». Και μετά — μπίνγκο! Ξεκινώντας τον Φεβρουάριο, το ΚΚΚ ανέφερε την εκθετική μείωση των κρουσμάτων κορωνοϊού, μέχρι τις 19 Μαρτίου, όταν ανακοίνωσαν ότι το lockdown είχε εξαλείψει εντελώς τα εγχώρια κρούσματα. Στην έκθεσή του στις 24 Φεβρουαρίου, ο ΠΟΥ έπλεξε το εγκώμιο του θριάμβου της Κίνας. «Η αδιάλλακτη και αυστηρή χρήση μη φαρμακευτικών μέτρων από την Κίνα για τον περιορισμό της μετάδοσης του ιού COVID-19 σε πολλά μέτωπα, προσφέρει ζωτικά μαθήματα για την παγκόσμια αντιμετώπιση της νόσου». Οι επιστήμονες άρχισαν γρήγορα να συντάσσουν σχέδια σε πολλές γλώσσες για να μιμηθούν τα lockdown της Κίνας. Οι New York Times (σ.σ. η πιο επιδραστική εφημερίδα των ΗΠΑ, αντιπολιτευτική προς τον Τραμπ) ανέφεραν αμέσως την έκθεση του ΠΟΥ, διαμορφώνοντας μια στάση υπέρ του lockdown στην οποία έχουν προσκολληθεί εδώ και μήνες με αξιοσημείωτα λίγη αυτοκριτικη: «Η Κίνα επέλεξε μια από τις πιο μακραίωνες στρατηγικές και ξεκίνησε μια από τις πιο φιλόδοξες, ευέλικτες και επιθετικές προσπάθειες περιορισμού ασθενειών στην ιστορία». Στις 26 Φεβρουαρίου, ο Bruce Aylward, μέλος του ΠΟΥ από τον Καναδά -ο οποίος αργότερα διέκοψε μια ζωντανή συνέντευξη όταν του ζητήθηκε να αναγνωρίσει το αντιπαράδειγμα της Ταϊβάν- το έθεσε ωμά : «Αντιγράψτε την αντίδραση της Κίνας στον COVID-19». Τον Απρίλιο, το κοινοβούλιο του Καναδά κάλεσε τον Aylward σε ανάκριση, αλλά ο ΠΟΥ του απαγόρευσε να καταθέσει. Εντός της Κίνας, το ΚΚΚ πληρώνει εδώ και πολύ καιρό εκατοντάδες χιλιάδες προπαγανδιστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και επίσης πληρώνει για αναρτήσεις σε βάση a la carte, συνολικού ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων προπαγανδιστικών σχολίων κάθε χρόνο. Πιο πρόσφατα, αυτές οι δραστηριότητες έγιναν παγκόσμιες και κλιμακώθηκαν δραματικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού. Οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν αποδειχθεί κάπως αδιάφορες σχετικά με τη σοβαρότητα του προβλήματος. Όταν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρείχε ένα δείγμα 250.000 λογαριασμών που πιθανώς εμπλέκονταν στην παραπληροφόρηση για τον κορωνοϊό, το Twitter αρνήθηκε να λάβει μέτρα. Μια πρόσφατη μελέτη βρήκε χιλιάδες αυθεντικούς λογαριασμούς που εξακολουθούν να προωθούν τη σερβο-κινεζική φιλία αφ’ ότου το Twitter διέγραψε χιλιάδες άλλους. Ένας πρώην υπάλληλος του Facebook έγραψε «Έχω αίμα στα χέρια μου» λόγω της τακτικής της εταιρείας να παραβλέπει κάποιες κακόβουλες πολιτικές δραστηριότητες, παρά τον «δυσανάλογο αντίκτυπό» τους. H σχέση της Κίνας με την Ιταλία και το ντόμινο των μαζικών εγκλεισμών Στις 9 Μαρτίου, η Ιταλία, η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα που υπέγραψε την Πρωτοβουλία Belt and Road του Xi Jinping, ακολούθησε τη συμβουλή του ΠΟΥ και έγινε η πρώτη χώρα εκτός Κίνας που επέβαλε lockdown . Ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε υποστήριζε από καιρό την ανάγκη για στενότερους δεσμούς με την Κίνα. Οι Κινέζοι ειδικοί έφτασαν στην Ιταλία στις 12 Μαρτίου και δύο ημέρες αργότερα συμβούλεψαν να εφαρμοστεί ένα αυστηρότερο lockdown: «Υπάρχουν ακόμη πάρα πολλοί άνθρωποι και πολλές συμπεριφορές στο δρόμο που επιδέχονται βελτίωση». Στις 19 Μαρτίου, επανέλαβαν ότι το lockdown της Ιταλίας δεν ήταν «αρκετά αυστηρό», λέγοντας: «Εδώ στο Μιλάνο, την πιο σκληρά πληγείσα περιοχή από τον COVID-19, δεν εφαρμόζεται πολύ αυστηρό lockdown… Χρειαζόμαστε τη συμμετοχή κάθε πολίτη στον αγώνα κατά του COVID-19 και την τήρηση αυτής της πολιτικής».  Ταυτόχρονα, η Ιταλία βομβαρδιζόταν από την κινεζική παραπληροφόρηση. Από τις 11 έως τις 23 Μαρτίου, περίπου το 46% των tweet με […]